Skarpetki z bocianami

Wiosna to okres, w którym sporo czasu spędzamy na łonie natury, a w rezultacie obserwujemy świat flory i fauny. Niezwykłe zainteresowanie budzą m.in. ptaki. Jakich okazów szukać? Inspiracją mogą stać się nasze skarpetki, wśród których znajdziesz m.in. skarpetki z kurczakami, skarpetki w gołębie oraz skarpetki z bocianami. Jeżeli jesteś na tropikalnych wakacjach, przydadzą się też skarpetki w tukany i skarpetki we flamingi. Jednak dzisiaj chwilę czasu poświęcimy naszym rodzimym bocianom. Te dostojne ptaki od wieków są związane z europejskim folklorem i często stanowią istne wybawienie w chwilach, w których rodzice nie są jeszcze przygotowani na poważną pogawędkę o prokreacji. Legenda o bocianach przynoszących dzieci znana jest od setek lat, ale szczególną popularność zyskała wersja spisana przez Hansa Christiana Andersena w XIX wieku. W opowiadaniu Bociany ptaki znajdują maleńkie dzieci na moczarach, bagnach i w jaskiniach. Maluchy pokonują drogę do nowych domów w dziobach bocianów albo na ich grzbietach. Skąd ptaki wiedzą, że dana para pragnie przyjąć pod swój dach potomstwo? Sygnałem są specjalne słodycze, które gospodarze zostawiają na parapecie. Jest to znak dla bocianów, a dodatkowo podzięka za pokonanie dalekiej drogi i ofiarowanie najcenniejszego daru.

Bocianie szczęście

Bocian od wieków stanowi bardzo ważny symbol w folklorze słowiańskim. Czerwonodzioby ptak przynosi szczęście i zwiastuje nadejście wiosny. Ponadto, gdy uwije gniazdo na dachu domostwa, plony całego gospodarstwa mają zachwycać swoją niezwykłą obfitością. Dodatkowo np. na terenie Niemiec wierzono, że bocianie gniazdo chroni dom przed pożarem. W Polsce występuje bocian biały, który rokrocznie zimuje w Afryce. Nazwa rodzajowa ptaka to ciconia, co w bezpośrednim tłumaczeniu z łaciny oznacza bociana. Wspominaliśmy już o tym, że bocian odgrywa istotną rolę w folklorze słowiańskim, jednak ten majestatyczny ptak został doceniony również w innych kręgach kulturowych. W Starożytnym Egipcie bocian był przedstawiany pod postacią hieroglifu ba, oznaczającego także duszę. Wzmianki o bocianach znalazły się też na kartach mitologii greckiej i rzymskiej. Ptaki były darzone wielkim szacunkiem, a wiele osób uważało je za symbol miłości rodzicielskiej. Wierzono m.in. w to, że bociany nie umierają ze starości. Gdy czują, że zbliża się do nich śmierć, wówczas wyruszają w ostatnią podróż na tajemnicze wyspy, gdzie przybierają ludzką postać. Ponadto w Grecji obowiązywało prawo zwane Pelargonia. Zarówno nazwa, jak i sama treść prawa, nawiązywała do bocianów (starogreckie słowo pelargos oznacza bociana). Reguła ta zobowiązywała Greków do opieki nad swoimi starszymi i schorowanymi rodzicami.