Babie lato, czyli skarpetki w pajęczyny

Jesienne skarpetki z pajęczyną

Choć trudno w to uwierzyć lato powoli mija, a na południu pojawiają się już pierwsze przymrozki. Jednak nadchodząca pora roku ma w sobie niezwykle wiele magii, czego idealnym przykładem jest babie lato. Subtelne pajęcze nici, które delikatnie połyskują w blasku słońca, są charakterystyczne dla wrześniowego czasu. To niezwykłe zjawisko aż zachęca do tego, by założyć skarpetki w pajęczyny i wyruszyć podziwiać piękno przyrody. Skarpetki z pajęczyną zostały ozdobione również motywem liska. Rudy zwierzak w sposób szczególny kojarzy się z jesienią i nutą tajemnicy. Właśnie u schyłku lata coraz chętniej snujemy rozważania o świecie. Jest to też idealny czas na poznawanie magicznych historii, w tym tej o pajęczej pannie. Mit o Arachne wziął swój początek w wierzeniach starożytnych Greków. Opowieść skupia się na losach utalentowanej hafciarki o imieniu Arachne. Kobieta była prawdziwą mistrzynią w swoim fachu i nie kryła się ze swoimi umiejętnościami. Pewność siebie śmiertelniczki nie przypadła do gustu Atenie, która postanowiła wyzwać dziewczynę na pojedynek. Ich zadaniem było utkanie najpiękniejszego obrazu, jednak to, jak wywiązały się z tej rywalizacji, jest kwestią sporną, bowiem mit posiada aż trzy różne zakończenia.

Pajęcza nić

Atena zdecydowała się na utkanie obrazu przedstawiającego chwałę olimpijskich bogów. Dodatkowo w rogach umieściła wizerunki kar, jakie czekają na śmiertelników za okazywanie pychy. Arachne postawiła na odważniejszą tematykę i zobrazowała kontakty bogów ze śmiertelniczkami. Dwie wersje mitu przypisują zwycięstwo śmiertelniczce, natomiast jedna bogini. Wariant spisany przez Owidiusza głosi, że Atena tak wściekła się zarówno swoją porażką, jak i obrazoburczym przekazem dzieła przeciwniczki, że rozszarpała jej haft. Jednak to nie zaspokoiło jej żądzy zemsty, dlatego zamieniła Arachne w pająka. Kolejna wersja mitu również zakłada przegraną Ateny i jej niszczycielskie zapędy. Tym razem Arachne jest przerażona reakcją bogini i w związku z tym odczuwa ogromne poczucie winy. Nie mogąc znieść presji, odbiera sobie życie. Widząc to Atena ma do siebie pretensje i postanawia wskrzesić dziewczynę pod postacią pająka, tak by już zawsze mogła tkać swoje dzieła. Istnieje też wariant opowieści, w którym to obraz bogini okazuje się piękniejszy, a przegrana musi na zawsze wyrzec się używania wrzeciona. Arachne wpada w rozpacz, bo sztuka była całym jej światem. Atena postanawia więc ulżyć jej cierpieniu i zamienia ją w pająka, tak aby Arachne mogła zajmować się tkaniem bez wykorzystywania narzędzi.